Hoe zorg je nu eigenlijk goed voor jezelf?
Goed voor jezelf zorgen, het is iets wat ik regelmatig zeg, maar wat betekent het nu eigenlijk? Deze vraag kreeg ik afgelopen week van een lezer.
En ik vond het een hele goede vraag.
Hoewel het voor mij ondertussen vanzelfsprekend is, had ik lange tijd ook geen flauw idee wat dit nu inhield. Sterker nog, het was onmogelijk voor mij om überhaupt iets te voelen in mijn lijf, laat staan dat ik kon voelen wat ik nodig zou hebben.
Kortgezegd betekent zorgen voor jezelf (vanuit mijn optiek): jezelf op één zetten, jezelf zien als de allerbelangrijkste persoon op de hele wereld. Ja, ook als dat betekent dat je anderen mogelijk teleur moet stellen.
Daarvoor is het onmisbaar dat je:
- In verbinding staat met jezelf
- Zo veel mogelijk aanwezig bent in en bij jezelf
- Bewust bent van je eigen conditioneringen, patronen en trauma’s
- Je grenzen helder voelt en aangeeft
Om daar te komen, dat kan nogal een proces zijn.
Voelen (wérklijk voelen) is daar een fundamenteel onderdeel van. Laat dit nu net datgene zijn waar veruit de meeste mensen die bij mij de opleiding starten of opstellingsdagen meedoen moeite mee hebben. Wanneer je niet kunt voelen, voel je dus óók niet wat je nodig hebt. Wat juist is voor jou. Of waar je grenzen liggen. Dat kun je namelijk niet met je hoofd bedenken.
In jou zijn waarschijnlijk nog talloze overleving- en beschermingsmechanismen actief die maar één taak hebben: jou ervan behoeden de pijn die zij afschermen (het trauma) nogmaals te voelen. Als kind was dat immers nodig, anders had je je niet staande kunnen houden. Had je het misschien zelfs niet overleefd. Een getraumatiseerd deel van jou is als het ware stil blijven staan in de tijd. Dat is exact de reden waarom volwassen mensen zich soms nog als kleine kinderen gedragen – ze worden geraakt in een kindspijn en dat kindsdeel komt direct naar boven.
Omdat je moest overleven ben je uit verbinding gegaan met jezelf en is er een beschermingsmechanisme tussen gaan staan. Waardoor het – voor de één meer dan de ander – steeds moeilijker is geworden om nog echt te voelen. Er staat immers ‘iets’ in de weg. Het gaat eigenlijk allemaal om het weer maken van verbinding met jezelf en vanuit die verbinding met jezelf te handelen.
Dát is wat ik versta onder goed voor jezelf zorgen.
Verbinding met jezelf kun je alleen maken door je beschermingsmechanismen onder ogen te komen, volledig te zien en erkennen. Ze werkelijk van binnenuit te bedanken. Zodat de pijn die erachter schuilgaat zich mogelijk kan laten zien. Dan is het aan jou om ook van die pijn niet weg te kijken, maar volledig te omarmen. Er naartoe en dóórheen. Het is de enige weg.
Hoe vaak sta jij nu eigenlijk stil om af te stemmen op jezelf, om aanwezig te zijn in je lijf, om werkelijk te voelen? Of raak je alweer snel afgeleid of verdwaald in allerlei gedachten? Of probeer je wat je voelt zo snel mogelijk weg te drukken, te begrijpen of te analyseren? Of begin je er niet eens aan omdat je nu geen tijd hebt, het niet uitkomt of ?
Je hier bewust van worden is stap één. Dit is namelijk de eerste confrontatie met je beschermingsmechanisme. Kijk of het je lukt om hier vanuit zachtheid naar te kijken. Neem het waar, glimlach naar jezelf, laat het maar weer los en focus je weer op lichaam en wat je voelt. Elke keer opnieuw.
Een volgende stap zou dan kunnen zijn om jezelf de vraag te stellen: wat heb ík nu eigenlijk nodig op dit moment? Zonder daar direct een antwoord op te verwachten of een grote actie aan te koppelen. Voel het eerst maar, ook als je merkt dat er geen antwoord komt en welke emoties dat dan weer oproept.
De acties die horen bij ‘goed zorgen voor jezelf’ die voortkomen vanuit verbinding met jezelf (grenzen stellen, keuzes maken, zelfzorg, etc) die volgen vanzelf, zonder dat je daar hard je best voor hoeft te doen.
Samenvattend:
Heel goed voor jezelf zorgen vraagt nogal een offer: namelijk het onder ogen komen en loslaten van je eigen trauma’s, patronen en conditioneringen. Alleen dan kun je helder voelen wat je nodig hebt en dan vraagt het alleen nog maar de moed ernaar te handelen. Waarbij je alle consequenties die bij die handeling horen aanvaard.
Zo zou het eruit kunnen zien dat je bepaalde vriendschappen loslaat. Het contact verbreekt met mensen die continu je grenzen overgaan. Keuzes maakt die lijnrecht tegenover wat je ouders voor ogen hadden staan. Voor jezelf gaat kiezen, ook als je daarmee een ander teleurstelt. Grenzen gaat aangeven en daarmee het risico loopt afgewezen of buitengesloten te worden.
Wat je ervoor terugkrijgt? Een diep vertrouwen en gevoel van geborgenheid in en bij jezelf. Kracht die tot je ziel reikt, in plaats van louter het ego streelt.
Durf jij het aan?
Geen zorgen, er komt vanzelf een punt dat jezelf verloochenen niet langer een optie is 🙂 Zolang jij daadkrachtig en moedig het oog naar binnen blijft richten.